پشت پرده فیلم‌هایی که از اکران حضوری سینما کنار کشیدند

تهران (پانا) - بعد از یک‌ماه شلوغ برای سینمای بعد از کرونای ایران و اکران پر تعداد فیلم‌ها حالا تعدادی از فیلم‌هایی که نوبت اکران‌شان رسیده، جا زده‌اند و شاید بنا را بر این گذاشته‌اند که سال بعد رنگ پرده نقره‌ای سینمای ایران را ببینند. «گبرلو» منتقد سینما ایران معتقد است علت این اتفاق می‌تواند ناامنی کلامی پیش آمده برای سینمای ایران باشد.

یک ماهی است که از حرکت انتحاری شورای صنفی نمایش برای اکران تعداد زیادی از فیلم‌های شاخص جشنواره‌های داخلی و جهانی می‌گذرد و سرعت این اکران‌ها و فیلم‌های معرفی شده به‌قدری زیاد بود که تعدادی از منتقدین هشدار دادند که ممکن است فیلم‌هایی که زحمت زیادی برای ساخت آن کشیده شده، دچار فیلم سوزی شوند. حالا بعد از یکی، دو ماه پر سروصدایی که سینمای ایران از سر گذرانده است، علی‌رغم استقبال خوبی که مردم از فیلم‌ها داشتند فیلم‌هایی که به تاریخ اکران نزدیک می‌شوند یکی‌یکی اعلام انصراف می‌کنند.
فیلم‌هایی که در آذرماه اکران می‌شوند فقط دو ماه فرصت دیده شدن دارند
این در شرایطی است که بهترین زمان برای اکران فیلم‌ها تا بهمن‌ماه است و بعد از آن همه چیز تحت تأثیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر قرار خواهد گرفت. طبیعی است که بهترین زمانی که فیلم سازها می‌توانند از اکران فیلم شان سود کنند کمتر از دو ماه است و قاعدتاً هرچه به بهمن‌ماه نزدیک‌تر شویم اکران فیلم‌ها با ریسک بیشتری مواجه می‌شوند.
برای اکران «گربه سیاه» باید «قهرمان» از سینما پایین بیاید
چند روز قبل، فیلم «گربه سیاه» دقیقاً در شب آغاز اکرانش و در برنامه نمایش خصوصی این فیلم اعلام می‌کند که فعلاً اکران این فیلم به تعویق افتاده است. «بهرام رادان» که تهیه‌کننده این فیلم است، اعلام کرد که به دلایلی این فیلم امکان اکران در سینماها را ندارد. شاید یکی از دلایلی که فیلم «گربه سیاه» امکان اکران ندارد این باشد که با مسئله کمبود سالن سینما مواجه هستیم و این فیلم دقیقاً در گروه سینمایی است که فیلم «قهرمان» در آن در حال اکران است. قاعدتاً سینمادار هرگز حاضر نخواهد شد فیلم اصغر فرهادی را از پرده سینمایش پایین بیاورد و به جای آن فیلم گربه سیاه را روی پرده اکران کند.

یکی دیگر از فیلم‌هایی که فقط چند روز مانده به اکرانش اعلام انصراف می‌کند، «تی‌تی» ساخته زوج سینمای ایران یعنی «ارسلان امیری» و «آیدا پناهنده» است. این فیلم که چهارمین فیلم سینمایی آیدا پناهنده است با بازی الناز شاکردوست، پارسا پیروزفر و هوتن شکیبا، بنا بود در اواخر آذر ماه سال جاری اکران شود، اما با تغییر برنامه اکران فیلم، گروه تهیه و پخش «تی‌تی»، امیدوارند به زودی و در شرایط مناسب‌تر این فیلم را به نمایش عمومی درآورند.

عدالت در نمایش فیلم‌ها رعایت نمی‌شود
«محمود گبرلو»، مجری سابق برنامه هفت و کارشناس سینما در گفت‌وگو با پانا درباره علت این تصمیم فیلم‌سازان در روزهای اخیر گفت: «وقتی امنیتی برای اکران و فروش فیلم‌ها ایجاد نشود طبیعتاً کسانیکه سرمایه‌گذار یا تهیه‌کننده فیلم هستند برای نمایش فیلم‌های شان احتیاط و صبوری می‌کنند تا شرایط نمایش فیلم‌شان فراهم شود و اوضاع بهبود پیدا کند.»
گبرلو با اشاره به اینکه عدالت در نمایش فیلم‌ها رعایت نمی‌شود، اظهار کرد: «اکنون شرایط اکران نامطلوب است و عدالت در نمایش فیلم‌ها رعایت نمی‌شود. نوع پخش فیلم در سالن‌ها دچار اشکال است و مدیریت باید به آن پاسخ دهد. ضمن اینکه بازتاب‌های خبری که از مسئولین سینمایی شنیده می‌شود، قطعاً در این مهم اثرگذار است و چه بساز اثر منفی می‌تواند داشته باشد.»
عدم شفافیت در سانسور و توزیع تهیه‌کنندگان را محتاط کرده است
این منتقد سینما افزود: «وقتی وزیر محترم ارشاد یا معاونین وی یا مسئولین دیگر سینمایی درباره سینما حرف‌های ناامیدکننده بزنند یا در بحث سانسور، توزیع یا حتی در موضوع تغییر تولیدات سینمایی خیلی شفاف و روشن عمل نمی‌کنند، طبیعی است که بسیاری از تهیه‌کنندگان احتیاط کرده و فعلاً از نمایش فیلم‌های شان خودداری می‌کنند.»
ناامنی کلامی به سینمای ایران ضربه می‌زند
مجری سابق برنامه هفت گفت: «ضعف جدی در سیستم پخش وجود دارد که متأسفانه فروش مناسبی را برای سرمایه‌گذارها یا تولیدکننده‌ها ایجاد نمی‌کند. همچنین این ناامنی کلامی به سینمای ایران ضربه می‌زند و درنتیجه فیلم‌هایی که قرار است نمایش داده شود، به دلایل متعدد خودداری می‌کنند و تماشاگر به دلایل مختلف از سینما محروم می‌شود.»
یک جریان فیلم سوزی در سینمای ایران در حال رخ دادن است
وی درباره موضوع فیلم سوزی در سینمای ایران عنوان کرد: «هر فیلمی که تولید می‌شود اگر در زمان مناسب خودش اکران نشود، با شکست اقتصادی روبرو خواهد شد. این فیلم‌ها متناسب با نیاز تماشاگر و متناسب با فصل نمایش آن فیلم تنظیم و تولیدشده و حالا در موقعیت خودش به نمایش در نمی‌آید و به‌طور طبیعی به آن فروش مطلوب نمی‌رسد. این آسیب‌زننده است و در این وجه و تعریف می‌توان گفت یک جریان فیلم سوزی در سینمای ایران در حال رخ دادن است.»