شادی کرم‌رودی: در «هرگز گاهی همیشه» فاصله کارگردان با بازیگر از بین رفت

آزاده فضلی- فیلم کوتاه «هرگز گاهی همیشه» یکی از فیلم‌های کوتاه خوب در بخش داستانی سی و هشتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران بود که در چهار حوزه (بهترین فیلمنامه، بهترین فیلم داستانی، بهترین کارگردانی و بهترین صدابرداری) نیز کاندید دریافت جایزه اصلی جشنواره شده بود. وی توانست شامگاه گذشته جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم داستانی «هرگز گاهی همیشه» کسب کند. در داستان این فیلم می بینیم که در همان دقایق ابتدایی، تعادل زندگی کاراکتر اصلی فیلم با حادثه محرک (برملا شدن راز خواهرش) به هم می‌خورد. بازی حساب‌شده شادی کرم رودی بر اساس فیلمنامه‌ای که خود نوشته، نمونه‌ای خوب از بازیگری کارگردان و نویسنده است. به بهانه نمایش این فیلم کوتاه در جشنواره فیلم کوتاه تهران و نامزد شدن شادی کرم رودی در فیلمنامه نویسی و کارگردانی در اولین قدم جدی حرفه‌اش، با او به گفت‌وگو نشستیم.

ایده «هرگز گاهی همیشه» از کجا شکل گرفت

شادی کرم رودی بازیگر سینما و تلویزیون، نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «هرگز گاهی همیشه» درباره فیلمنامه این اثر کوتاه و پرداخت آن، به خبرنگار پانا گفت: من قبلاً نیز تجربه فیلمنامه نویسی داشتم؛ فیلمنامه فیلم کوتاه «هنوز نه» که آرین وزر دفتری ساخته است، مشترکاً با هم نوشتیم و اساساً فیلمنامه‌نویسی مقوله جذابی برایم بوده است. در مورد «هرگز گاهی همیشه» باید بگویم نقطه شروع کار من یک خبری درباره دو دختر اصفهانی بود که قصد خودکشی داشتند و ویدئویی از خودشان منتشر کردند و متاسفانه این کار را نیز انجام دادند. آن خبر تاثیری عجیبی روی من گذاشت و قطعاً همه را نیز متاثر کرده است.

وی با بیان اینکه فکر من بعد از این واقعه، به سمت خانواده و اطرافیان افرادی که خودکشی می‌کنند، جلب شد، توضیح داد: زمانی که آن خبر را شنیدم، مدام به این فکر می‌کردم خانواده آنها چه می‌کنند و این فکر با من ماند و درگیر خانواده، دوستان و اطرافیان افرادی که عامدانه جان خودشان را می‌گیرند، شدم. تمام مدت به این فکر می‌کردم چطور می‌شود جلوی این اتفاق را گرفت و همیشه برایم سوال بود که آیا می‌توان جلوی خودکشی کسی را گرفت.

کرم رودی تاکید کرد: پاسخ به این سوال، نقطه ابتدایی فیلم من بود و علت اینکه سوژه با وجود اینکه قصه درباره عامل محرک (خواهر کوچکتر) است اما سوژه اصلی من در این فیلم، خواهر بزرگتر است.

تجربه مولف بودن و تسلط کامل روی تمام فیلم را دوست داشتم

وی که در «هرگز گاهی همیشه» همزمان بازی و کارگردانی کرده است، درباره تاثیر متقابل این دو عامل در فیلم و اینکه آیا اگر بازیگر دیگری در این فیلم حضور داشت، چنین تاثیری وجود می‌داشت، گفت: از ابتدا پروژه برای من اینطور شروع شد که می‌دانستم قرار است نقش اصلی فیلمم را خودم بازی کنم. اساساً دنبال این تجربه این بودم که چیزی که خودم در ذهنم پرداخته و نوشته‌ام، بازی و کارگردانی کنم. در «هرگز گاهی همیشه» به این فکر کرده بودم که خیلی از اطلاعات‌دهی و حرکت فیلمنامه روی بازی بازیگر است و به این نتیجه رسیدم که باید خودم آن را بازی کنم. این موضوع سبب شد خیلی بیشتر به اجرای آن چیزی که در ذهنم داشت، برسم و اساساً چنین تجربه‌ای را دوست داشتم؛ تجربه این میزان از مولف بودن و تسلط کامل روی تمام فیلم. در حقیقت من با این کار، فاصله بین کارگردان و بازیگر را از بین بردم.

این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون خاطرنشان کرد: من تجربه اصلی کارم همیشه به عنوان بازیگر بوده است و وقتی که کارگردان فکرش را به بازیگر منتقل می‌کند، همیشه آن تفکر با فاصله‌ای به بازیگر می‌رسد یعنی ممکن است دقیقاً آن چیزی که کارگردان می‌خواهد، منتقل نشود. در واقع در «هرگز گاهی همیشه»، این فاصله از بین رفت و به اعتقاد من در این پروژه خیلی جواب داد اما ممکن است در یک پروژه بزرگتر و سنگین، نشود چنین رویکردی را اجرا کرد، چراکه به عنوان کارگردان نه دکوپاژ و نه بازی، تمرکزم را از بین نبرد.

بیشترین چالش در فیلم همزمانی کارگردانی و بازیگری بود

وی با اشاره به آرین وزیردفتری که تهیه کنندگی این فیلم را عهده‌دار است، بیان کرد: آرین وزیردفتری فیلمساز و یک تهیه کننده درجه یک و تمام عیار در این پروژه بود و حمایت خیلی خوبی از من کرد. از طرف دیگر به عنوان همسرم، آرین در هر پروژه‌ای که حضور داشته باشم از من حمایت می‌کند و من مدیونش هستم. عوامل فیلمم نیز همه حرفه‌ای بودند و از این نظر برایم مشکلی به وجود نیامد و بیشترین چالشی که در کار داشتم، این بود که خودم همزمان با کارگردانی، بازی می‌کردم.

کرم رودی با بیان اینکه خیلی دوست دارد فیلم بلند بسازد، به پانا گفت: اگر شرایطش پیش آید و بتوانم، خیلی دوست دارم فیلم بلند بسازم و حتما این کار را انجام خواهم داد. در حال حاضر، یک دو فیلم کوتاه دیگر حتما می‌سازم اما از همین الان در حال فکر روی ایده‌های فیلم بلند هستم چون فیلمنامه بلند نوشتن، مهارت می‌خواهد و به همین دلیل در حال اتود زدن و تمرین هستم.

وی درباره تاثیر جشنواره‌ها بر انگیزه فیلمسازهای کوتاه توضیح داد: من به عنوان فیلمساز به فیلم کوتاه ساختن از دو جنبه نگاه می‌کنم؛ اول اینکه فیلم کوتاه نوعی تجربه کردن است و مسیری است که فیلمساز در آن، یاد می‌گیرد. دوم حضور در جشنواره‌ها و فستیوال‌ها است که جشنواره‌های خارجی و داخلی را شامل می‌شود. همه فیلمسازها دوست دارند در جشنواره‌های خارجی شرکت کنند و یک بخش خیلی مهمتر، جشنواره‌های داخلی است که جشنواره فیلم کوتاه تهران، آکادمی ایسفا و جشنواره‌های استانی دیگر را شامل می‌شود. این جشنواره‌های داخل کشور بخش مهمی از انگیزه فیلمسازها را می‌سازند و وقتی که هم زبان و هم فرهنگ فیلمساز، فیلمی را می‌بیند، واقعاً متفاوت است. من واقعاً تجربه فیلم دیدن با دوستان، خانواده و نزدیکانم برایم مهم است و به نوعی دغدغه‌ام محسوب می‌شود.

با اکران گسترده فیلم کوتاه مخالفم

این بازیگر و کارگردان سینما درباره اکران فیلم کوتاه گفت: من اتفاقاً خیلی به این موضوع فکر و آن را بررسی کرده‌ام؛ واقعیت این است که نمی‌توان فیلم کوتاه را مانند یک فیلم بلند پرزنت کرد چراکه مخاطب خاص و محدودتری دارد و در بهترین حالت این اکران‌ها می‌تواند سبب شود فیلم کمی بیشتر دیده شود اما اگر بخواهیم روی مساله درآمدزایی آن فکر کنیم، من به این موضوع اعتقادی ندارم. به اعتقاد من، اکران فیلم کوتاه شامل این گستردگی در اکران نمی‌شود و اتفاقاً من خوشحالم که چنین نیست چراکه وقتی کارگردان فیلم می‌سازد، دیگر نباید به دغدغه‌های دیگری همچون فروش فیلم فکر کند.

وی در پایان درباره اکران آنلاین و تاثیر آن بر مخاطبان بیشتر نیز بیان کرد: بیشترین تاثیری که دارد این است که اکران فیلم کوتاه به شکل حرفه‌ای‌تری پیش می‌رود و تعدادی بیشتر از مخاطبان آن را می‌بینند. فکر نمی‌کنم فیلم کوتاه اساساً مخاطب عام داشته باشد و همینطور که گفتم خوشحالم که فیلم کوتاه دچار پیچیدگی‌های پخش و فروش فیلم بلند نشده است و دوست دارم همین طور خاص بماند و بار اضافی بر دوش فیلمسازها نباشد تا جلوی تجربه کردن و خلاقیت را بگیرد.