در گفت‌وگو با پانا
هوشنگ جاوید: صداوسیما به آواز ایرانی جفا کرده است
تهران (پانا) - هوشنگ جاوید، پژوهشگر موسیقی ایرانی با اشاره به اینکه در این سالها صدا و سیما به هنر «آواز» ایرانی جفا کرده است گفت متاسفانه هنر آواز حتی یک‌رشته تخصصی دانشگاهی ندارد.
آواز یا نغمه اصطلاحی است در موسیقی سنتی ایرانی که برای توصیف مجموعه‌ای از گوشه‌ها به کار می‌رود که معمولاً در کنار هم و مستقل از یک دستگاه اجرا می‌شوند. مفهوم خاص «آواز» در موسیقی ایرانی به‌عنوان جزئی از طبقه‌بندی ردیف موسیقی ایرانی است.
آواز در آیین‌های شور و سوگ ما حضور دارد
«هوشنگ جاوید» در گفت‌وگو با پانا درباره مهجوریت آواز ایرانی عنوان کرد: «من پارها در دو دهه اخیر در قالب مقاله و سخنران به‌عنوان پژوهشگر موسیقی هشدار داده‌ام. گفته‌ام که ما در کشوری زندگی می‌کنیم که به اصالت «آواز» می‌نازیم. وقتی کشورهای غربی از آواز ما تقدیر می‌کنند، معنا دارد. ما در کشورمان به هنر «آواز» جفا کردیم و اینکه طی چهل سال گذشته نه به آن توجه کردیم تا رشد کند و نه رشته تخصصی در این حوزه ایجاد کردیم. درحالی‌که هنر «آواز» در آیین‌های شور یا سوگ ما وجود دارد و در فرهنگ جامعه جاری است ولی متأسفانه هیچ رشته‌ای برای آن در آموزش عالی ایجاد نشد.»
رشته تخصصی آواز در دانشگاه نداریم
او افزود: «باوجود داشتن شورای انقلاب فرهنگی هیچ اندیشه‌ای برای ایجاد این رشته صورت نگرفت زیرا ما می‌توانستیم دکترای آواز در دانشگاه‌هایمان داشته باشیم که نشد و اکنون صدمه‌اش را می‌خوریم و چیزی حدود یک دهه و نیم «آواز» از پخش رسانه عمومی ما حذف‌شده بود و فقط گونه‌هایی مانند مناجات و این‌ها پخش می‌شد و هیچ‌چیز دیگری نبود. وقتی هم که با اقدامات دکتر «حسن خجسته» که رئیس رادیوی کشور بودند، آواز پخش شان شروع شد، گرایش جوان‌ها به آواز شروع شد اما بازهم می‌بینیم که دستگاه‌های مرتبط برنامه‌ریز ما سکوت داشتند و کاری نکردند.»
جشنواره‌ای برای آواز ایرانی برگزار نکردیم
«هوشنگ جاوید» با اشاره به اینکه تا امروز یک جشنواره اختصاصی برای هنر آواز ایجاد نشده است، عنوان کرد: «اساتید شاخص از دنیا رفته‌اند. هنر «آواز» در دانشگاه ما تبلیغ نشد و این‌همه جشنواره اعم از «فجر» و «جوان» داشتیم اما یک جشنواره آواز نداشتیم تا همین تعداد اساتید اندک باقیمانده بیایند و داوری کنند و چهره‌ای جوان جدیدی معرفی شوند. این اقدام انجام نشد و مقصر هم دستگاه‌های متولی فرهنگ‌اند، مانند میراث فرهنگی یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا شورای انقلاب فرهنگی و حتی کمیسیون فرهنگی مجلس باید به این مهم ورود پیدا می‌کردند که اصلاً هیچ نگاهی نداشته است. در سال‌هایی که گذشت در بین هنرهای ایرانی کلاً آواز ایرانی مهم نبوده و این درحالی‌که است که اگر کسی یک موسیقی ناجوری بخواند هزاران نقد از این‌ور و آنور مطرح می‌شود اما کسی تأمل نمی‌کند که وقتی از پایه نگرش درستی نبوده، چطور انتظار موسیقی‌های خوب داریم.»
ارسال دیدگاه