آغاز سال تحصیلی و کلاس درس سیار

مهر که می رسد نگرانی خانواده ها شروع می شود که امکانات رفاهی برای فرزندشان فراهم باشد و دغدغه ای به غیر از درس خواندن نداشته باشند.

کلاسی آماده، سیستم گرمایشی و سرمایشی فراهم، سرویس هم که دانش آموزان را از جلوی منزل سوار می کند فرم پوشیده و اتو کشیده با همه اینها باز هم صدای غر زدن های بعضی از دانش آموزان بلند است که تا رسیدن به مدرسه در این سرویس خسته می شویم و از این قبیل بهانه ها.

من فرزند دشت و کوهم و گزارشی از کلاس درسی برایتان می گویم که گاهی صندلی مناسب و سیستم استانداردی برای گرم شدن ندارد، فرسنگ‌ها در دل برف و کوران پیاده روی می کنی تا به چادری برسی و زیر نور خورشیدی که هر از گاهی خود را زیر ابرها پنهان می کند گرم کنی.

جزو خانواده عشایر که باشی زندگی رنگ و لعاب دیگری برایت دارد که از دید ما زیباست با همه سختی هایش.

هوا روشن نشده از خواب بلند می شویم، نه به قصد مدرسه که برای جمع کردن دام و کارهایی از این قبیل، صبحانه خورده و نخورده باید مسیری طولانی را با هر شرایط آب و هوایی پیاده برویم تا به کلاسی برسیم که گاهی چادری است با کمترین امکانات.

هر ساله در فصل گرما به مناطق سردسیر و در فصل سرما به مناطق گرمسیر کوچ می کنیم. مسلم است که دولت هم برای خدمات رسانی و آموزش و پرورش هم برای تامین معلم با مشکل مواجه شود با همه اینها کلاس دایر می شود و ما شاگردان این کلاس زیبا در دل طبیعت هستیم.

گاهی وقت‌ها در یک منطقه درس می خوانیم و در منطقه ای دیگر امتحان می دهیم. کتابخانه ما برای مرور درس‌ها گاهی زین مرکبهاست که از منطقه ای به منطقه دیگر می رویم.

کار اصلی ما دامداری است و با این شرایط درس می خوانیم. با سختی ها کنار آمده ایم و از دید ما زیباست.

دانش آموزان عشایر به دلیل سبک زندگی خاصی که دارند مدام در مسیر کوچ هستند و سختی تحصیل برای دانش آموزان عشایر همراه با مشکلات ریز و درشت است.

حالا دوباره سال تحصیلی جدید دیگری در راه است و همچنان دانش آموزان عشایر، دچار این سختی‌ها هستند.

دانش آموز خبرنگار: سجاد بدخشان