مرثیه‌ای برای بازار رهاشده قلعه محمود کرمان

امروز قدمی در تاریخ زدم. اینجا کرمان است. جایی به قدمت نیاکان ما. بازار قلعه محمود کرمان با قدمت هزار ساله یکی از بازارهای تاریخی کرمان است که مورد بی مهری شدید قرار گرفته است.

قلعه محمود در دل خود حرفهایی شنیدنی دارد، ولی کو گوش شنوا. بودجه ها برایش در نظر گرفتند ولی انگار خبری از احیاء نیست.

امروزه رونق از این بازار رخت بسته. درهای چوبی آن شکسته و سوزانده شده، حمام آن در حال تخریب و بافت تاریخی این بنای ارزشمند به مکانی برای بزهکاران و معتادان تبدیل شده است.

اقدامی در خصوص رفع مشکلات این منطقه برداشته شد که مسکنی زودگذر است و درد بعد از تزریق این مسکن شدیدتر خواهد شد.

بازار قلعه محمود مربوط به دوره قاجار است و در کرمان، خیابان امام واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۸۵۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

بازار قلعه محمود از خیابان امام روبه‌روی تکیه میدان قلعه آغاز می شود و به خیابان احمدی روبه‌روی مسجد قائم دروازه ریگ آباد ختم می شود.

حجره های این بازار وقفی است. پس از طرفی صاحب اختیار آن اوقاف است، مکان آن آثار باستانی است. پس به میراث فرهنگی هم ربط پیدا می کند، نوسازی و مرمت آن به عهده شهرداری است. انگار شهرداری هم در امر نگهداشت این بنا دخیل است. همه مسئولند، اما کسی پاسخگو نیست.

اجرای طرح پنجشنبه های قلعه محمود طرحی شکست خورده است که ظاهرا جز توهین به هنرمندان کرمانی در آن چیز دیگری به چشم نمی خورد.

غرفه ها بازسازی نمی شوند چون هزینه ها برای هنرمندان بالاست و ارگان‌های دولتی هم هزینه را متقبل نمی شوند. فقط چند میز در بازار به هنرمندان کرمانی اخصاص دارد که پنجشنبه ها این بازار را زنده نگه دارند که این چاره درد این بیمار هزار ساله نیست.

هنرمندان کرمانی گلایه دارند که چرا چاره ای اصولی اندیشیده نمی شود. اگر غرفه ها احیا شود، هم بازار زنده می شود و هم هنر دست هنرمندان کرمانی.