گفت‌وگوی پانا با معلم نیک‌اندیشی که خیران را برای بازسازی مدرسه محروم پای کار آورد؛
وقتی بازسازی مدارس مناطق محروم زنجان دغدغه معلم جوان می‌شود
۲۶۰ میلیون تومان هزینه برای رفع مشکلات مدرسه با تلاش یک معلم تامین شد
زنجان (پانا) - معلم جوان یکی از روستاهای محروم استان زنجان در سال اول حضور خود در مدرسه با مشاهده وضعیت نامناسب آن به فکر جلب نظر خیران برای کمک به بازسازی مدرسه کرده و علاوه بر آن کلاس تابستانی نیز برای تقویت خواندن و نوشتن دانش‌آموزان روستا برگزار می‌کند.
بهنام آقاجانلو - کار خیر، زمان و مکان نمی‌شناسد و هیچ بهانه‌ای برای انجام ندادن آن نیست. در هر مکان و زمانی که باشیم می‌توانیم از ظرفیت خود برای کمک به همنوعان جامعه استفاده کنیم و لازم هم نیست همیشه پول باشد تا بخواهیم کاری انجام دهیم. افراد زیادی هستند که دستشان به دهانشان هم می‌رسد، اما شاید نمی‌دانند در کجا و برای چه چیزی هزینه کنند و در مقابل، افرادی هستند که اگر خودشان از وضعیت مالی مناسبی برخوردار نباشند هم احساس دغدغه‌مندی کرده و به دنبال گره‌گشایی از کار مردم می‌روند. حسین کریمی با 27 سال سن، مدیر-آموزگار مدرسه ابتدایی روستای خورجهان منطقه انگوران شهرستان ماهنشان است که به محض مشاهده مشکلات مدرسه این روستا پیشقدم شده و با ارتباطاتی که داشته، خیّران را پای کار آورده تا برای حل مشکلات مربوط به مدرسه روستا کمک کنند.
همین موضوع بهانه‌ای شد تا به سراغ این معلم جوان زنجانی برویم که مشکل همنوعان را مانند مشکلات خود تلقی کرده و در اقدامی جهادی و انقلابی در پی یافتن راه حل برای آنها شده است. وی با تلاشی که داشته، برخی مشکلات را حل کرده و برخی از نواقص مربوط به مدرسه‌ای که در آن تدریس می‌کند به مرور در حال رفع شدن هستند.
وی به پانا می‌گوید: «روستای خورجهان 55 خانوار و شاید حدود 200 نفر جمعیت دارد، یک مدرسه متوسطه دوره اول نیز با 9 نفر دانش‌آموز ضمیمه مدرسه ابتدایی است و مدرسه ابتدایی که بنده و یک همکار دیگرم در آن تدریس می‌کنیم 15 دانش‌آموز دارد که مسئولیت تدریس برای 3 پایه با بنده و 3 پایه دیگر با همکارم است.»
کریمی با اشاره به وضعیت کلی روستا اظهار می‌کند: «خورجهان، روستای فوق‌العاده زیبایی بوده و به لحاظ طبیعت، یکی از روستاهای بکر منطقه است، اما متاسفانه مسافت زیاد از مرکز شهر دندی، مشکلات را زیاد کرده و سبب محرومیت‌هایی در این روستا شده است. خورجهان مانند روستاهای قدیمی است و هر چند جاده آسفالت دارد اما مشکل اصلی آن مسافت زیاد از شهر دندی و همچنین صعب‌العبور بودن مسیر است و همین مسیر طولانی سبب شده که روستا ناشناخته بماند.»
این معلم با بیان اینکه روستای خورجهان از آب، برق، گاز طبیعی، خانه بهداشت و جاده آسفالت بهره‌مند است، خاطرنشان می‌کند: «این روستا دارای یک مدرسه قدیمی است و تا جایی که من اطلاع دارم در سال 1368 ساخته شده است.»
وی در خصوص کمک‌های خیرین و چگونگی جلب حمایت آنها می‌گوید: «به دلیل اینکه در دانشگاه تحصیل کرده بودیم، انتظارات بالایی از مدرسه داشتیم، اما وقتی مدرسه را تحویل گرفتیم اصلاً تصور نمی‌کردیم که چنین مدارسی در منطقه وجود داشته باشد و بعد از تحویل مدرسه، تمام تصوراتمان از بین رفت و انگار دوباره باید تصورات جدیدی می‌ساختیم.»
کریمی می‌افزاید: «وضعیت فیزیکی ساختمان مدرسه به دلیل عمر بیش از 30 ساله آن خیلی نامناسب بود و آنچنان به مدرسه رسیدگی نشده بود و پنجره‌ها به کلی تخریب شده بودند و گچ و مصالح دیوارها نیز ریخته بود و فضای مناسبی برای تدریس وجود نداشت.»
وی با بیان اینکه با چند نفر از دوستان خیّری که می‌شناختیم، کار را شروع کردیم، می‌گوید: «در ابتدا خیلی امیدوار نبودیم چون نیاز به منابع مالی زیادی بود و تامین آن برای یک نفر خیلی سخت بود، اما به هر حال با تعدادی از دوستان صحبت کردیم و چند نفر را معرفی کردند و کار شروع شد.»
معلم روستای خورجهان با بیان اینکه اولین کاری که کردیم این بود که تمام در و پنجره‌های مدرسه را با در و پنجره‌های دوجداره و استاندارد تعویض کردیم که حدود 40 میلیون تومان هزینه در بر داشت، می‌افزاید: «همینطور کارها به جلو رفت و خدا را شکر که الان فضای فیزیکی ساختمان به‌طور کامل تعمیر و بازسازی شده و از مهر 1400 تاکنون در مجموع 180 میلیون تومان هزینه شده است.»
وی با بیان اینکه 8 نفر از خیّران در تامین این هزینه‌ها مشارکت کرده‌اند، اظهار می‌کند: «هیچکدام از این خیران، بومی منطقه نیستند و حتی آشنا به منطقه هم نیستند و بعد از توضیحات و مکاتبات ما و تصاویری که از وضعیت مدرسه برای آنها ارسال کردیم، راغب شدند که کمک کنند.»
کریمی با بیان اینکه فاز دوم پروژه، محوطه‌کشی (دیوارکشی) برای مدرسه است، خاطرنشان می‌کند: «مدرسه، دیوار و محوطه ندارد و اکنون عملیات دیوارکشی است که یک ضلع انجام شده و ضلع دوم نیز طی روزهای آینده آغاز می‌شود و بخشی از هزینه دیوارکشی را بنیاد علوی و بخش دیگر را خیران، تقبل می‌کنند تا بتوانیم کار را تمام کنیم.»
وی با اشاره به وضعیت بهداشتی مدرسه ابراز می‌کند: «مدرسه به لحاظ بهداشتی نیز مجهز نبود و سرویس بهداشتی و آبخوری اصلا وضعیت مناسبی نداشت، چرا که چاه فاضلاب آن وضعیت مناسبی نداشت و خیلی زود پُر می‌شد و به همین علت مجبور شدیم دوباره این کارها را انجام دهیم و چاه دیگری تامین کنیم و در واقع باید اینطور بگویم که فقط دیوارهای ساختمان مدرسه، سر جای خود مانده و کل مدرسه بازسازی و تعمیر شده است.»
کریمی با بیان اینکه دانش‌آموزان به یک سرویس بهداشتی نیاز دارند، ادامه می‌دهد: «سرویس بهداشتی مدرسه، مناسب نیست و به دلیل یخ‌زدگی شیرهای آب در فصل زمستان عملاً بلااستفاده می‌شود.»
معلم دغدغه‌مند روستای خورجهان می‌گوید: «گفتن مشکلات به خیران خیلی راحت است اما تامین آن خیلی سخت است چون آشنا نیستند و مشکلات آموزش و پرورش را نمی‌دانند. ضمن اینکه سخت‌تر به یک نهاد دولتی که بودجه و ساز و کار دارد، کمک می‌کنند هر چند در خصوص سرویس بهداشتی نیز پیگیر هستیم اما فعلا اولویت با دیوار است و اگر دیوارهای محوطه ساخته شوند حتما به سرویس بهداشتی هم فکر می‌کنیم.»
وی در خصوص انگیزه‌های خود برای جلب کمک خیران اظهار می‌کند: «من خودم بچه روستا هستم و کل خاطرات خوب من در روستا بوده و در روستا بزرگ شده‌ام. از این جهت، محرومیت برایم آزاردهنده است که چرا بچه‌ای که در روستا به دنیا آمده حتما باید در فضای فرسوده تحصیل کند!»
کریمی خاطرنشان می‌کند: «مثلی هست که می‌گویند در آن نقطه‌ای که هستی فکر کن آنجا مرکز جهان است و به همین دلیل این کار خیلی برایم جالب بود که حداقل در مدتی که در این روستا هستم بتوانم تاثیرگذار باشم و اینطور نباشد که من هم بعد از 30 سال ببینیم مدرسه به حال خودش رها شده است.»
وی با تاکید بر اینکه این اقدامات، کار من نبود، بلکه اتفاقاتی افتاد که انگار خود خدا کارها را درست می‌کرد، می‌افزاید: «دغدغه‌مندی من از آنجا آغاز شد که منطقه محروم هم نیاز به امکانات دارد و متاسفانه به این مناطق اصلا نگاه نمی‌شود. مناطقی هستند که محرومیت سبب شده تا شاید فقط خود اهالی آنجا را بشناسند.»
معلم روستای خورجهان در پاسخ به اینکه آیا مشکلات را با مدیران آموزش و پرورش هم در میان گذاشتید، می‌گوید: «بله؛ مشکلات را گفتم و آنها هم فوق‌العاده استقبال کردند اما شرایط آموزش و پرورش برای همگان واضح است و من هم به اندازه‌ای می‌توانستم پیگیری کنم و آموزش و پرورش منطقه و استان با وجود مشکلات فراوانی که در سطح استان وجود دارد توانست فقط بخشی از هزینه‌ها را تامین کند.»
وی ابراز می‌کند: «180 میلیون تومان برای فضای فیزیکی ساختمان مدرسه هزینه شده و علاوه بر آن نیز 80 میلیون تومان برای دیوارکشی محوطه هزینه می‌شود که 30 میلیون از 80 میلیون تومان مذکور را آموزش و پرورش منطقه پرداخت کرده و نظرشان هم در این زمینه مثبت بود اما واقعا بیش از آن نمی‌توانستند کمک کنند.»
کریمی در خصوص کمک دهیار، شورای اسلامی و اهالی روستا در این اقدام خیر بیان می‌کند: «خیلی بیشتر از این‌ها انتظار کمک از طرف دهیار و شورای روستا داشتیم اما نمی‌دانم نکردند یا نشد! و این مورد نیز خیلی آزاردهنده است.»
وی در ادامه می‌گوید: «تجربه‌ای که در چند ماه گذشته و در طی این مسیر به دست آوردم این است که احساس می‌کنم آموزش و پرورش با هزینه‌ای کمتر می‌تواند مدارس را بازسازی کند. برخی مدارس بنای محکمی دارند و شاید به لحاظ تعداد دانش‌آموز، توجیه چندانی برای نوسازی نداشته باشند، اما با هزینه کمتری می‌شود مدارس را بازسازی کرد که این امر خیلی نادیده گرفته شده است و به نظرم با توجه به وضعیت مالی نامناسب آموزش و پرورش باید در هزینه‌های منابع، فکر بیشتری شود.»
کریمی می‌افزاید: «وقتی مدرسه‌ای به کلی تخریب شود، مسئولان زودتر به سراغ آن می‌روند و در واقع می‌توان گفت که منتظرند تا مدرسه تخریب شود و مشکلی که با کمترین هزینه قابل حل است به اندازه‌ای به تعویق می‌افتد که با چندین برابر آن هزینه حل می‌شود.»
وی با اشاره به روستاهای دیگر از نزدیکی خورجهان خاطرنشان می‌کند: «روستاهای دیگری هم در آن منطقه محروم قرار دارند که قوزلو، روستای گردشگری است، اما شاید برخی مردم و مسئولان فقط بنر آن را دیده‌اند و روستای یاستی‌قلعه که این 3 روستا هم‌راستای هم هستند و مشکلات یکسانی دارند البته وضعیت مدرسه روستای یاستی‌قلعه خیلی بدتر است.»
معلم روستای خورجهان در خصوص فعالیت‌های تابستای در مدرسه این روستا می‌گوید: «کلاس‌ها از همان ابتدای مهرماه به‌صورت حضوری بود و به همین دلیل، دوره تثبیت و یادگیری برای دانش‌آموزان این روستا نگذاشته‌اند، اما به دلیل اینکه مشکل خواندن و نوشتن در روستا زیاد است و از پایه مشکل دارند در فصل تابستان با دانش‌آموزانی که راغب بودند، کلاس‌های مجازی آموزش قرآن کریم را ترتیب داده‌ایم که حضور پیدا می‌کنند و امیدواریم در ایام باقی مانده تابستان بتوانیم تغییری در وضعیت دانش‌آموزان ایجاد کنیم.»
وی اظهار می‌کند: «خود دانش‌آموزان وسیله ارتباطی از جمله گوشی تلفن همراه ندارند و از وسایل ارتباطی اعضای خانواده استفاده می‌کنند.»
کریمی خاطرنشان می‌کند: «اینترنت روستای خورجهان مقداری ضعیف است، اما نمی‌توانیم همینطور بنشینیم و به بهانه ضعیف بودن اینترنت، کاری نکنیم. کار با سختی انجام می‌شود اما مهم این است که هر طور شده آن را انجام می‌دهیم و ارتباط را برقرار می‌کنیم.»
وی یادآور می‌شود: «در مجموع وضعیت اینترنت روستای خورجهان مطلوب نیست و در بین 3 روستای خورجهان، قوزلو و یاستی‌قلعه فقط خورجهان است که وضعیت اینترنت آن کمی بهتر از 2 روستای دیگر است.»
خبرنگار: بهنام آقاجانلو
ارسال دیدگاه