دانش‌آموزان و دانشجویان در مدرسه و دانشگاه بیشتر درگیر نمره‌ گرفتن هستند تا آموزش

تهران (پانا) - مدیر پردیس تئاتر تهران، با بیان‌ اینکه امروز بسیاری از استعدادهای فرهنگی و هنری وجود دارند که در دوران تحصیل در آموزش‌وپرورش شناخته نمی‌شوند، گفت امروزه دانش‌آموزان و دانشجویان در مدرسه و دانشگاه بیشتر درگیر نمره‌ گرفتن هستند تا آموزش هنری و اجتماعی.‌

حسین عالم‌بخش، مدیر پردیس تئاتر تهران، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با پانا بابیان‌این‌که علاوه بر هنر، استعدادهای بسیاری در علوم دیگر نیز وجود دارد که اگر در مسیر درست تربیت نشوند، از دست می‌روند، گفت: «به همین جهت، لازم است که از چنین مراکزی با موضوعات علوم دیگری به جز هنر در کشور فعال شود، نخبه‌های ریاضی و ورزش نیز در مدارس ما وجود دارند که باید به ‌آن‌ها توجه ویژه‌ای شود و همان‌طور که می‌دانیم، در تیم‌های ورزشی بسیار بزرگ دنیا، نخبه‌هایی از ایران وجود دارند که کودک کار بوده‌اند و به خاطر یک شناسائی درست، در مسیر درست قرار گرفته و پرورش یافته‌اند.»

مدیر پردیس تئاتر تهران، با تأکید بر این مفهوم که اگر این اتفاق در زمینۀ هنر بیفتد، موجب می‌شود که این کودک یا نوجوان، اولاً وارد مسیر شکوفایی و خلاقیت شود و چه بسا یک جمع و یک قوم را از یک داستان ویرانی نجات دهد و موجب شود که زندگی و حیات روزمرۀ آن‌ها بهتر شود، اظهار داشت: «نکتۀ مهم دیگری که می‌بایست به آن توجه ویژه داشته باشیم، این است که می‌بایست کودکان دیگری نیز بیایند و از این مراکز استفاده کنند.»

وی با ابراز تأسف از این امر که امروز مغفولیت‌هایی داریم که موجب می‌شود استعدادهای دانش‌آموزان و کودکان در آموزش‌وپرورش، آن‌گونه که باید شناسایی نشود، تصریح کرد: «باید بگوییم که آموزش‌وپرورش مکلف و موظف به این موضوع است و در تمام کشورهای دنیا، چه برای کسانی که نخبه هستند و چه برای کسانی که نخبه نیستند و در هر بخش و سطحی قرار دارند و یا هر استعدادی که دارند، آموزش‌وپرورش، سبک زندگی تعریف می‌کند، اما این در حالی است که ما بیشتر در آموزش‌وپرورش درگیر نمره گرفتن هستیم و متأسفانه در دانشگاه هم این روند ادامه پیدا می‌کند و چه بسا هنرمندان عرصۀ تئاتر، سینما و تلویزیون را می‌بینیم که اصلاً تحصیلات مرتبط با رشتۀ فعالیت خود را ندارند.»

عالم‌بخش، در همین راستا با اذعان به این امر که اگر برخی از افرادی که در رشته‌های هنری فعالیت می‌کنند، تحصیلات مرتبط در این زمینه ندارند و برخی دیگر در نیمۀ راه، تحصیلات خود را نیمه کاره رها کرده‌اند، به این خاطر است که ما آن‌گونه که باید بر روی استعدادهای موجود در افراد در آموزش‌وپرورش کار نکرده‌ایم، خاطر‌نشان کرد: «بیان این موضوعات برای ما بسیار تلخ است، اما نباید فراموش کنیم که در میان این تلخی‌ها، باید همۀ آن‌ها را بیان کنیم که شاید از میان همین بازگو کردن‌ها، روز و روزگاری مشکلات موجود در حوزۀ آموزش‌وپرورش ما حل شود.»

این کارگردان با سابقۀ تئاتر، در همین راستا، با تأکید بر این مفهوم که امروز، اگر آموزش‌وپرورش این پتانسیل و ظرفیت را ندارد ‌یا اگر دغدغه‌های دیگری دارد که این مجموعه را از رسیدن به این هدف باز می‌دارد، باید چنین مراکزی مانند «خانۀ هنر سبا» وجود داشت باشند که چنین استعدادهایی را در کنار آموزش‌وپرورش شکوفا کنند، تأکید کرد: «قرار بود که «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» این بار را در کشور به دوش بکشد، اما می‌دانیم که این ظرفیت در این کانون وجود ندارد و اصلاً چنین مراکزی ندارد که بتواند دست به این کار بزند، به همین خاطر، تشکیل چنین مراکزی با کمک مستقیم دولت و شهرداری، موجب می‌شود که استعدادها زودتر کشف شوند و زودتر به خلاقیت برسند و خرده تولیدات ما به جائی برسد که بتواند اتفاقات بزرگی را در کشور رقم بزند.»

وی، بااشاره‌ به‌ اینکه در ورزشی مانند فوتبال این سخن به میان می‌آید که قهرمانان بزرگ تیم ملی فوتبال، از زمین‌های کوچک و خاکی «گل‌کوچیک»، بیرون آمده‌اند، یادآور شد: «اگر به دنبال دست‌یابی به تیمی هستیم که دنیا را متحول کند و فرهنگ ما را تحت‌ تأثیر قرار بدهد، باید در پلۀ نخست، «گل کوچیک» تئاتر اصلاح شود و همین افرادی که امروز در این عرصه حضور دارند و فعالیت می‌کنند، یعنی همین کودکان نوپای امروز، در 15 سال آینده کاری را که باید برای رسیدن ایران اسلامی به افق موفقیت انجام دهد، به خودی خود انجام می‌دهند.»

مدیر پردیس تئاتر تهران، با ابراز تأسف از این امر که امروز چنین توجهی به استعدادهای کودک و نوجوان نمی‌شود، گفت: «امروز اگر کسی پرسید که چرا به افق‌های پیشرفتی که پیش از این برای خویش تعریف کرده‌ایم، دست‌ نمی‌یابیم، باید از او بپرسیم که مگر ما بیست سال پیش برای رسیدن به آن‌چه که امروز خواهان آن هستیم، برنامه‌ریزی کرده‌ایم؟»

وی در ادامه، بابیان‌ این‌که زمانی که علی سلیمانی از بین ما رفت، تازه بسیاری از افراد متوجه شدند که علی سلیمانی، تا چه اندازه در بین بچه‌های کار و کودکان کم‌برخوردار جنوب شهر حضور داشته است و تا چه اندازه به آن‌ها خدمت کرده است، افزود: «علی سلیمانی پیرامون انتقال مطالب آموزشی نمایشی برای بچه‌های پائین‌شهر بسیار زحمت کشید و نتیجۀ این کار نیز در زمان حیات ایشان دیده شد و خداوند را سپاس می‌گوییم که نتیجۀ این امر امروز با افتتاح چنین مرکزی، در مقابل چشم مخاطبان به تصویر کشیده شده است.»

این کارگردان با سابقۀ تئاتر، با تأکید بر این امر که امروز نیاز است که تا مراکز مستقلی را تشکیل بدهیم که بدون دغدغه‌های اداری که در بسیاری از مراکز دولتی درگیر آن هستیم، با فراغ بال مستقیماً بتوانند به سراغ کودکان کم‌برخوردار بروند، ادامه داد: «این نکته بسیار مهم است که استعدادهایی وجود دارند که به خاطر شرایط نامناسب و نامساعد زندگی، نادیده می‌مانند و مورد غفلت واقعاً می‌شوند و در بسیاری از موارد اصلاً دیده نمی‌شوند ‌یا اصلاً به جایی نمی‌رسد که صدایی از آن‌ها شنیده شود.»