درخواست جمعی از فعالان رسانه و محیط زیست برای برخورد قضایی با عامل حادثه دریاچه ارومیه

متن کامل این نامه که به امضای بیش از ۲۰۰ تن از فعالان رسانه و محیط زیست رسیده است و امضای آن همچنان ادامه دارد، به شرح زیر است:

«چهارشنبه دوم تیرماه سال ١۴٠٠ تعدادی از اهالی رسانه به دعوت و میزبانی سازمان حفاظت محیط زیست راهی استان آذربایجان‌غربی شدند تا آخرین وضعیت احیای دریاچه ارومیه را از نزدیک مشاهده و در رسانه‌هایشان منعکس کنند. این روز به پایان نرسیده بود که واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران در یک جاده فرعی آن را برای همیشه به روزی تلخ برای جامعه خبری و حامیان محیط‌زیست کشور بدل کرد.

در این حادثه دلخراش مهشاد کریمی، خبرنگار گروه محیط زیست خبرگزاری ایسنا و ریحانه یاسینی، خبرنگار خبرگزاری ایرنا جان خود را از دست داده و تعدادی دیگر از خبرنگاران نیز مصدوم شدند. درد این حادثه اما زمانی شدت بیشتری به خود گرفت که عیسی کلانتری، رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست با حالتی که همگان در تصاویر دیدند در محل استقرار خبرنگاران داغدار حضور پیدا کرد و پس از آن نیز علاوه بر اینکه او و دیگر مدیرانش حاضر به استعفا نشدند، حتی عذرخواهی هم صورت نگرفت و رییس سازمان حفاظت محیط زیست نیز طی یک مصاحبه و در اظهاراتی تامل برانگیز گفت: «‌چه اتفاقی افتاده که عذرخواهی کنیم؟»

این درحالی است که صراحتا از سوی پلیس و راهداری اعلام شد که اتوبوس مذکور مناسب آن مسیر نبوده و در صورتی که از اتوبوسی مناسب استفاده شده بود، امکان جلوگیری از وقوع این حادثه وجود داشت.

حادثه رخ داده برای اتوبوس خبرنگاران محیط زیست و نیز دیگر حوادث نظیر آنچه که برای سرباز معلم‌های عزیز این کشور رخ داد گرچه همگی برای ما دارای اهمیت و ناراحت‌کننده است، اما حضور دستکم ٢٠ خبرنگار در اتوبوس خبرنگاران محیط زیست این زمینه را ایجاد کرده تا حداقل یکبار برای همیشه بتوان با روند نگران‌کننده حوادث رانندگی در کشور مقابله کرد.

ما امضاکنندگان این نامه که جمعی از روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی و محیط زیست کشور هستیم، خواستار روشن شدن تمام ابعاد این حادثه هستیم و از دستگاه قضا و دولت که هر دو روزهای پایانی ریاستشان را پشت سر می‌گذارند می‌خواهیم که در فرصت باقی‌مانده با عاملان این حادثه برخورد قضایی کرده و تمامی مقصران و عاملان این فاجعه تلخ را در دادگاهی علنی محاکمه کنند.

باید شائبه ارتباط میان کارخانه سیمان و سازمان محیط‌زیست مشخص شود، چرا رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست و هیچ یک از مسئولان این سازمان حاضر به عذرخواهی و استعفا نشده‌اند؟ چرا اتوبوس مذکور فاقد صورت وضعیت بوده و در نهایت چه کسانی با قصور خود این حادثه را رقم زده‌اند.

تردیدی نیست که برخورد قاطع با عاملان اصلی این حادثه می‌تواند به نقطه‌ای عطف در جلوگیری از دیگر حوادث رانندگی و پاسخگو کردن مدیران دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در این زمینه باشد تا دیگر شاهد استفاده از عباراتی چون خطای انسانی و غفلت راننده در توجیه حوادث جانسوز ترافیکی نباشیم.»