دبير اجرايي جشنواره فيلم عمار: فیلم‌هایی که مردم متوجه نشوند،جایی در جشنواره عمار ندارند

رسول منفرد دبیر اجرایی هشتمین جشنواره مردمی فیلم عماردر گفت‌وگو با پانا با ارائه گزارشی از تعداد فیلم‌های شرکت کرده در این رویداد فرهنگی هنری بیان کرد: در این دوره از جشنواره فیلم عمار، 1700فیلم در بخش‌های چهارگانه پویانمایی، نماهنگ، مستند و داستانی به دبیرخانه ارسال شد و از میان آن‌ها تعداد آثار مسابقه در بخش مستند 150 اثر و در بخش داستانی و پویانمایی به بیش از 100 اثر می‌رسد .

وی افزود: در مجموع فیلم‌هایی که در سینما فلسطین نمایش داده می‌شوند، 300 اثر هستند. چراکه برخی از آثار به شکل غیر رقابتی در این سینما نمایش داده می‌شوند و در طول سال، آثار بیشتری هم در چرخه اکران مردمی قرار خواهند گرفت .

منفرد درباره علت حذف بخش بین الملل ادامه داد: این بخش هزینه‌های زیادی را می‌طلبید. سعی کردیم تجربه‌های بخش بين‌الملل را در دوره‌های گذشته به ویژه سه دوره اخیر ارزیابی کنیم و بهترين شکل ممکن را انتخاب کنیم. همچنین برگزاری هفته‌های فیلم کشورهای دیگرموضوعي است که بعد از جشنواره بر آن تمرکز خواهیم کرد. همچنین برای دعوت از سایر فیلمسازان و چهره‌های سینمایی جهان به کشورمان برنامه‌ريزي داریم. چنانچه از میگل لیتین شد و ایشان در دوره هفتم جشنواره حضور یافتند .

دبیر اجرایی هشتمین جشنواره مردمی فیلم عمار در پاسخ به این که محوریت و موضوع مورد تاکید در دوره اخیر جشنواره چیست، بیان کرد: تفاوت این جشنواره هم در مضامین و هم در ساختار نمود می‌یابد. این جشنواره از نظر موضوعی مردمی است. به این معنا که باید مساله مردم باشد و مردم با آن ارتباط برقرار کنند. فیلم‌هایی که مردم آن را متوجه نشوند، جایی در جشنواره عمار ندارند؛ فیلم‌هایی که بسیاری از آن‌ها در سایر جشنواره‌ها می‌بینیم .

وی خاطر نشان کرد: این جشنواره همچنین در خط مقدم چالش‌های جامعه حرکت می‌کند. اگر مساله داعش و گروه‌های تکفیری در اولویت است، اگر سایر جشنواره‌ها از فرصت‌های الگوبخش و موفق در جشنواره‌های دیگر استقبال نمی‌کنند، این موراد باید در این جشنواره مورد تاکید باشند .

منفرد با اشاره به شیوه اکران جشنواره عمار عنوان کرد: جشنواره مردمی فیلم عمار به لحاظ ساختاری دارای نمایش مردمی است. غیر از سینمای مرکزی جشنواره که سینما فلسطین تهران است، بقیه اکران‌ها خودجوش و توسط مردم صورت می‌گیرد و این یک راهبرد برای صیانت از خود جشنواره است. زیرا اگر رویکرد مردمی‌اش را حفظ نکند، بعد از مدتی جشنواره از مردم دور خواهد شد و ما مجبور خواهیم بود دوباره به مردم برگردیم و این کار جشنواره را دشوار می‌کند .