چرا فضای شهری تهران حال ما را خوب نمی‌کند
تهران (پانا) - یک طراح شهری معتقد است که سیاست‌های شهری ما در راستای نشاط اجتماعی نیست و به همین دلیل خیابان زندهای مانند ولی عصر با ایجاد یک خط بی.آر.تی از یک خیابان اجتماعی به یک خیابانی با دید کاملا ترافیکی تبدیل می‌شود.
مردم این شهر حالشان خوب نیست. این را از چهره های در هم کشیده شان می شود، فهمید. عابران این شهر همیشه شتاباناند. اگر آشنایی هم ببینند تنها سری تکان می دهند و با همان شتاب از کنار هم می‌گذرند. انگار تمام صحنه‌ها و حادثه های این شهر روی دور تند باشد. شادمانی گمشده این شهر است. انگار نشاط و شادمانی در این تهران خاکستری پر دود گمشده باشد.
محمدمهدی عابدی، طراح شهری و مدرس دانشگاه معتقد است : نشاط اجتماعی احساس رضایتی است که ساکنان یک شهر از محل زندگی شان دارند. در تهران فضاهای شهری به دلیل آنکه کمتر تعاملات اجتماعی در آن دیده شده این حس رضایت را به شهروندان نمی دهد. باید در فضاهای عمومی شهر مردم امکان این را داشته باشند که آزادانه تعاملات اجتماعی داشته باشند و به گفته پیتر هال-شهر شناس- دیدن آدمها یک نوع تفریح پنهان است. خودمان هم می گوییم برویم بیرون، چرخی بزنیم تا دلمان باز شود. این نشان می دهد تعاملات اجتماعی نشاط آور است. در دنیا در فضاهای شهری حتی فضایی برای اعتراضات عمومی سیاسی پیش بینی شده است. همه اینها باعث نشاط اجتماعی در یک شهر می‌شود اما تهران شهر سیمان و دود و آهن است.
او ادامه داد:حتی نما و منظر خوب نیز می تواند بر روح و روان مردمان این شهر تاثیر بگذارد. ترافیک یا پوشش گیاهی در این شهر وجود دارد نیز به مردم حال خوب نمی‌دهد. رنگ هم در ایجاد شادی در شهر هم موثر است و می تواند بر روان شهروندان تاثیرات مثبت بگذارد. کمتر در شهر تهران فضاهایی برای مکث می بینید اما این فضاها می تواند شادی آور باشد. مردم در این فضاها با هم حرف بزنند و تعامل کنند. در حال حاضر بیشتر تعاملات اجتماعی در مکان های سربسته است. مثل قهوه‌خانه ها و کافه هادر حالی که پیش از این مردم در خیابان به این حال خوب می‌رسیدند. مانند بلوار کشاورز یا سر پل تجریش. اما سیاست های شهری ما در راستای نشاط اجتماعی نیست. میبینیم خیابان زندهای مانند ولی عصر با ایجاد یک خط بی آر تی از یک خیابان اجتماعی به یک خیابانی با دید کاملا ترافیکی تبدیل می‌شود. شهرسازی ما به نظر سیاست‌زده میآید. منظر هر شهری بازتاب فرهنگ آن شهر است. یک شهر شلوغ و کثیف نشاندهنده مردمی غمگین است که مردم آن سرحال نیستند؛ شهری سبز و آرام نشان دهنده ساکنان باصفا و با حال خوش است.
به گفته این استاد دانشگاه؛ شما این حال خوش را در میدان نقش جهان اصفهان می بینید. در بیشتر میدان‌های دنیا نیز همینطور است. شاید ساعت ها در یک میدان وقت صرف کنید. افرادی هستند که در میدان ساز می زنند یا فضاهایی برای خرید و نشستن فراهم است. وقتی کسی جرمی مرتکب می‌شود او را در زندان می کنند تا ارتباط باجامعه را از او بگیرند و ما در حال حاضر فضای شهری را به گونه ای طراحی کرده ایم که شهروندان کمترین ارتباط را با هم داشته باشند و می توانیم بگوییم یک زندان بزرگ طراحی کرده ایم. بنابراین در این شهر چطور بدنبال افزایش نشاط اجتماعی هستیم.
ارسال دیدگاه