ترساندن کودکان از آینده محیط زیست ایران خطای راهبردی است

محمد درویش در گفت و گو با خبرنگار پانا، درخصوص تأثیر کودکان در بهبود وضعیت محیط زیست کشور اظهارداشت: کودکان، یکی از مهم ترین طبقات اجتماعی هستند که اگر به درستی پرورش یابند، می توان امیدوار بود که آن جامعه بیمه است و بسیاری از بحران هایی که ممکن است در حوزه آسیب های اجتماعی پیش آید، درمان می شود.

مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با تأکید بر ضرورت کسب صحیح تجربه های خوشایند در محیط زیست توسط کودکان گفت: در حوزه آموزش های محیط زیستی کودکان، عملکرد ضعیفی داریم و اغلب آموزش هایی که ارائه شده غلط بوده است و اگر این آموزش ها ارائه نمی شد به مراتب بازخورد و تاثیر بهتری داشت.

ترساندن کودکان از آینده محیط زیست ایران، خطای راهبردی است

وی بیان کرد: کودکان نباید در معرض آموزش هایی قرار بگیرند که پیام آن، افزایش آلودگی های محیط زیستی است. اینکه به طور مداوم کودکان را از آینده زیستن در سرزمین خود بترسانیم یک خطای راهبردی است و سبب می شود تا کودکان موضوع محیط زیست را از ذهن خود پاک کنند چون آن را موضوع خوشایندی تلقی نخواهند کرد.

در حوزه آموزش های محیط زیستی بسیار بد عمل کرده ایم

درویش در ادامه خاطرنشان کرد: کاری که باید انجام می دادیم این است که تجربه خوشایندی از زیستن در سرزمین مادری را برای کودکان فراهم می کردیم و اجازه می دادیم تا کودکان از نشانه های طبیعی به عنوان نشانه هایی که می تواند زندگی شاد و فرح‌بخشی را برای آن ها ایجاد کند، بهره مند شوند اما متاسفانه این کار را انجام نداده ایم و به همین خاطر در حوزه آموزش های محیط زیستی بسیار بد عمل کرده ایم.

مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: بد عمل کردن در حوزه آموزش های محیط زیستی باعث شده تا هنوز شاهد باشیم بسیاری از مردم از شیشه خودروی خود زباله به طبیعت پرتاب می کنند. هنوز 90 درصد آتش سوزی ها در رویشگاه های جنگلی کشور عمدی است. هنوز برخی از افراد هستند که با افتخار کنار لاشه یک حیوان عکس می گیرند و خود را شکارچی می دانند. این موارد نشان دهنده این است که نتوانسته ایم در کودکی حرمت طبیعت سرزمین را به شکل درست برای فرزندان کشور ترسیم کنیم.

آموزش و پرورش مهم ترین نهاد برای آموزش‌های محیط زیستی

وی همچنین با اشاره به نقش دستگاه های مختلف در ارائه آموزش های محیط زیستی به کودکان گفت: طبیعی است که مهم ترین نهاد در این زمینه، آموزش و پرورش است اما سازمان محیط زیست، سازمان جنگل ها و مراتع، صدا و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد، وزارت علوم، وزارت بهداشت بهداشت، سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان بهزیستی نهادهایی هستند که می توانند در زمینه آموزش های محیط زیستی موثر باشند.

این مقام مسئول در سازمان حفاظت محیط زیست تأکید کرد: حرف ما این است که اصولا نباید به کودکان آموزش دهیم بلکه باید شرایطی فراهم شود تا به جای اینکه برای کودکان پرسش های مطرح نشده داشته باشیم، کاری می کردیم تا پرسش هایی پیش آید که پاسخ آن را در مسیری که برایشان فراهم کرده ایم، کشف کنند. وقتی این کار را انجام دهیم خلاقیت کودکان رشد کرده و آن ها عاشق سرزمین خود می شوند و کودکانی که عاشق سرزمینشان می شوند در بزرگسالی هرگز از شیشه خودروی خود زباله پرتاب نمی کنند.

وی خاطرنشان کرد: تأکید ما به آموزش و پرورش این است که نباید به سنین زیر 12 سال، کلاس و کتابی مخصوص محیط زیست تحمیل شود و آن ها را درگیر رقابت و نمره کنیم چرا که این روش تأثیر منفی خواهد داشت همانطور که در حال حاضر بسیاری از دروس اجباری تأثیری منفی بر روی کودکان داشته است. لذا نباید کاری کنیم کودکان به جای اینکه با لذت وارد محیط مدارس شوند، خوشحال باشند از اینکه یک روز به دلیل آلودگی هوا تعطیل رسمی اعلام می شود.

برگزاری کارگاه‌های برای تغییر نگرش محیط زیستی

مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست درباره دانش و آگاهی محیط زیستی والدین نیز گفت: والدین نیز محصول همین آموزش و پرورش و نگاه سنتی هستند. باید بکوشیم تا کارگاه های آموزشی برای تغییر نگرش برگزار کنیم و این کارگاه ها نباید فقط مخصوص کودکان و والدین آن ها باشد بلکه در عالی ترین سطوح مدیران آموزش و پرورش نیز باید برپا شود.

وی یادآور شد: هنوز برای برخی مدیران، مفاهیم محیط زیستی مفاهیمی گنگ بوده و قابل قبول نیست و اگر این افراد متوجه خطای استراتژیک خود نشوند ما همچنان در بزرگراهی حرکت می کنیم که مسیر آن اشتباه است و در این مسیر اشتباه با کم کردن سرعت به هدف نزدیک نمی شویم بلکه فقط رسیدن به فرجام نامیمون با تأخیر روبرو می شود بنابراین باید شجاعت تغییر مسیر را داشته باشیم تا به هدف برسیم.