«گیلگمش» ادامه پیدا می کند

پیام رونق آهنگساز و نوازنده ساز دی جی ریدو، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی پانا، درباره آلبوم موسیقی «گیلگمش» تازه ترین اثر منتشر شده خود، گفت: از سال 92 این آلبوم کلید خورد و از سال 93 به صورت جدی تر در دستور کار قرار گرفت و دلیل این یک سال تاخیر انتخاب سبک و ژانر آلبوم بود.

وی افزود: آلبوم «گیلگمش» یک آلبوم الکترو آکوستیک است یعنی ترکیبی از موسیقی الکترونیک و هارمونی موسیقی غربی با سازهای شرقی و ایرانی. من در فاصله میان سال 92 و 93 برای انتخاب نوازنده های مناسب با این فضا زمان گذاشتم و مسئله ای که در ابتدا با آن مواجه بودم این بود که ما نوازنده ای که جدای از آشنایی به فضای موسیقی ایرانی و تبحری که در نواختن ساز ایرانی دارد با فضای موسیقی مدرن روز دنیا هم آشنا باشد کم داریم، این کمی کار من را سخت می کرد. در نهایت نوازنده ها تبدیل شدند به میلاد درخشانی که گروه افشارستان را دارند و نوازندگی عود را انجام دادند، محسن شریفیان که که گروه لیان را دارند و بهترین نوازنده در موسیقی خودشان هستند و نفس شان هم خیلی گرم است و نی انبان را نواختند و ژوبین کلهر که حکم جواهر را برای من دارند و نوازندگی کمان و کمانچه را عهده دار شدند. کلهر یک نوازنده بین المللی است و موزیک ها و لهجه های موسیقی فولک را به خوبی می شناسند و من توانستم از ایشان کمک زیادی بگیرم و موسیقی را به معنای واقعی کلمه به سمت تلقفیق و موسیقی تلفیقی ببرم.

این هنرمند تصریح کرد: متاسفانه ما در سال های اخیر مقداری در مورد واژه و سبک موسیقی تلفیقی دچار یک سوتفاهم شده ایم، ما فکر می کردیم باید موسیقی غربی را بگیریم و ساز الکترونیک را از آن حذف کنیم و به جای آن تار بنوازیم، آنوقت تلفیق صورت گرفته است در صورتی که تلفیق باید در ساختار، هارمونی و نوع چینش آکوردها و در فضاسازی ها اتفاق بیفتد.

وی درباره هدف تولید و ساخت این آلبوم گفت: ما هنرمند هستیم و یک حساسیتی نسبت به دنیای پیرامون مان داریم و اخباری که از محیط اطراف می شنویم بر حال مان تاثیر می گذارد. متاسفانه از سال 2000 به بعد اخبار جنگ های مختلف به گوش ما می رسد و این شد که من تصمیم گرفتم در عالم موسیقی منطق سترگ و هارمونی قدرتمند و پیچیده موسیقی غرب را در کنار آواهای آسمانی، عرفانی و گوش نواز موسیقی شرقی قرار دهم. برای انتخاب ملودی های شرقی خیلی وسواس به خرج دادم که ملودی های کمتر شنیده شده ای باشد و گوش مخاطب از آن ها پر نباشد تا این ها اگر کنار هم قرار گرفت بتواند یک آشتی بین هنر، احساس و رنگ آمیزی موسیقی غرب و شرق اتفاق بیفتد و درواقع وجه تسمیه ای که دنبالش بودم را در قالب آواها و اصوات و ایجاد هارمونی خلق کنم.

رونق درخصوص ادامه دار بودن این پروژه اظهار کرد: بعد از رونمایی آلبوم به این فکر افتادم که آلبوم «گیلگمش» رونمایی شد و به حیات خود ادامه می دهد و تاثیرات مثبت خود را می گذارد ولی در ادامه چه باید کرد؟ آیا باید پروژه بعدی را تعریف کنم یا روایت گیلگمش را در قالب یک آلبوم دیگر جلو ببرم. اسطوره گیلگمش اسطوره لازمان و لامکانی است و دارای زبان مشترک با تمامی انسان هاست، از اینرو به این فکر افتادم روایت این اسطوره را در قالب آلبوم های موسیقی دیگر نیز ادامه دهم. من زندگی ماجراجویانه ای داشته ام و در این روند زندگی یکی از اسطوره هایی که خیلی مرا تحت تاثیر قرار داد گیلگمش بود که در دانشکده تئاتر با آن مواجه شدم. بعد از فارغ التحصیلی به ایتالیا رفتم و دنبال رویای کودکی ام باستان شناسی، در این رشته مستقیما با مفاهیم بسیار بزرگ و کهن و شخصیت های تاریخی و مفاخر بسیار بزرگ آشنا شدم و همه این ها برای یک موزیسین که دغدغه فلسفه، مفهوم زیبایی شناسانه در قالب ادبیات و باستان و تاریخ و ... را دارد دست به دست هم می دهد تا در قالب موسیقی هم دست روی یک اسطوره بزرگ چون اسطوره گیلگمش بگذارد.

این نوازنده و آهنگساز عنوان کرد: من در ادامه این آلبوم 4 قطعه جدید ساخته ام که در آن ها داوود اریکه نوازنده ساکسیفون به گروه اضافه می شوند و سه قطعه دیگری هم قرار است ساخته شود. دودوک با نوازندگی شهاب شیخ الاسلامی، گیتار آکوستیک، نقاره با نوازندگی وحید اسداللهی و ساز ابوا از جمله سازهایی هستند که به کار اضافه خواهد شد و همراه سازهای قبلی در این آلبوم حضور خواهند داشت.

وی در پایان خاطر نشان کرد: در برنامه ریزی های آتی ام خیلی دوست دارم بتوانم سالی یک آلبوم منتشر کنم، اتفاقی که در این سال ها و سال هایی که گذشت، رخ داد بیشتر همراهی در گروه های مختلف در قالب نوازندگی بود ولی امروز دیگر تصمیم گرفته ام بخش نوازندگی کارم را کمرنگ کنم و به بعد آهنگسازی و تنظیم بپردازم.