باهزینه پل صدر2خط مترو ساخته می شد

محسن سرخو در گفت و گو با خبرنگار پانا با بیان این که تهران برای تحقق اهداف حمل و نقلی خود نیاز به 740 کیلومتر مترو دارد که 200 کیلومتر آن در خارج از شهر و 540 کیلومتر در درون شهر تهران است گفت: تا پیش از برنامه پنجم توسعه ملاک پیشرفت کار مترو به ساخت های مختلف در مترو همچون تونل سازی و خط گذاری بود که در برنامه دوم این ملاک تغییر کرد و کار تمام شده به عنوان ملاک قرار گرفت.البته در خصوص بهره برداری نیز هدف گذاری دیگری مورد تاکید قرار گرفت تا بر اساس آن سرفصل حرکت قطارهای مترو از 6 تا 7 دقیقه به 2.5 دقیقه کاهش یابد.تحقق این هدف مستلزم ورود 1200 واگن به ناوگان ریلی تهران بود. به غیر از ناوگان نیز برای افزوده شدن سه خط ریلی جدید برنامه ریزی شد تا در سالهای 93 و 94 و 95 خطوط 3 و 7 و 6 مترو تهران به بهره برداری برسد.

وی ادامه داد: عقب ماندگی کنونی در برنامه های اتوبوسرانی و مترو دقیقا به دلیل عدم تخصیص است، این اعتبارات در 6 ماهه ابتدای سال 93 پرداخت شد و از این روی مشکلات در این حوزه ها بسیار کمتر بود اما پس از این تاریخ تخصیص این اعتبارات به صورت کامل تخصیص داده نشد. شورای شهر برای جلوگیری از عقب افتادگی هایی که پیش از برنامه دوم اتفاق می افتاد روش بودجه نویسی شهر را تغییر داد؛ تا پیش از برنامه دوم بر اساس این تفکر در شهرداری برنامه ریزی می شد که اگر قرار است یک کیلومتر مترو ساخته شود تنها اعتبار نیمی از آن در بوجه در نظر گرفته می شد و تامین مابقی خط منتظر تامین اعتبار از دولت باقی می ماند که این روش به دلیل عدم تامین کامل منابع مالی در زمان مقرر موجب بروز عقب افتادگی در برنامه می شد با تغییر روش بودجه نویسی امروز اعتبار کامل برای تکمیل خطوط برنامه ریزی شده بر اساس توانمندی شهرداری در ردیف های بودجه شهر دیده می شود و با دریافت سهم دولت به میزان خطوط که باید در طول سال ساخته شوند افزوده می شود به نحوی که اعتبار ساخت 30 کیلومتر مترو در طول سال توسط شهرداری تخصیص داده می شود و با پرداخت سهم دولت بر این 30 کیلومتر بر اساس میزان اعتبار افزوده می شود.

وی ادامه داد: زمانی که برنامه پنج ساله شهر در حال بررسی بود مشاهده شد که شهر تهران با ایجاد پل صدر نه تنها از برنامه پنج ساله بلکه از طرح جامع نیز جلوتر رفته است و ای کاش به جای این پل، دو خط مترو در شهر ایجاد می شد.

سرخو تصریح کرد: از طرفی این بررسی نیاز به بازنگری در طرح جامع را نشان می داد از این روی در برنامه پنج ساله تهیه این طرح پیش بینی شد و بر اساس آن پیش نویس طرح تنظیم و به شورای شهر آمد و جلساتی نیز در همین خصوص در کمیته حمل و نقل و کمیسیون عمران و حمل و نقل برگزار شد اما در این زمان مدلی از حمل و نقل برای حضور در شهر تهران پیشنهاد شد که در هیچ یک از برنامه های توسعه شهر و طرح جامع حمل و نقل به آن اشاره ای نشده بود و تصمیم گیری در خصوص آن نیاز به تصویب شورای شهر داشت. در نهایت مقرر شد تصویب طرح جامع به پس از تصمیم گیری برای مدل حمل و نقلی LRT که برای خطوط حد فاصل میدان راه آهن تا میدان تجریش و میدان امام حسین (ع) تا میدان آزادی پیشنهاد شده بود موکول شود.

پس از این تصمیم برای حضور LRT در شهر تهران جلسات متعدد کارشناسی برگزار شده است و این جلسات کارشناسی تا حصول نتیجه کارشناسیی ادامه دارد.