ارزیابی نوشتارهای رسانه ای

"فیلیپ لارکین"،مدیر پیشین گروه داوری جایزه ناشران آمریکا (بوکر) توصیه هایی دارد که گرچه در مورد ارزیابی نوشتار کتاب است اما درباره ارزشیابی گزارش نیز صدق می کند.

او می گوید: "در مورد ارزش گذاری روی آثار، چهار پرسش پیش روی من است:

• می توانم آن را بخوانم؟ (منظور کشش داستان سرایی است واینکه بتواند مخاطب را تا پایان همراه خود کند.)

• اگر برای من مهم است، میزان اهمیت تا چه حد است؟ آیا این اهمیت ماندگار است؟

کمتر کتابی تا صافی چهارم دوام می آورد. اکثر کتابها از سنت قدیمیِ آغازی گیرا و جذاب، متن شلوغ و بدون نظم و پایان ضربه ای پیروی می کنند."(یعنی به مراحل آخر نمی رسند.)

حال اگر این قاعده را در مورد گزارش هم معتبر بدانیم _که به نظر این طور می رسد_باید در برابر هر گزارش[حتی به نظر ما هر اثری] به این پرسش ها باید پاسخ داد:

• می توان گزارش را تا آخر پی گرفت؟

• از آن چه خواندیم، قانع شدیم؟

• موضوع برای ما اهمیت دارد ؟ گزارش ارزش نگه داشتن را دارد؟

• من کاری-در مورد مضمون گزارش - می توانم بکنم؟ (اقدام عملی) مثلا به شخصِ محوری گزارش کمک کنم، تصمیم بگیرم از سیاستمداری حمایت کنم یا به او رای ندهم، بازیردستانم بهتر رفتار کنم یا طرز فکرم در موضوع گزارش تغییر کند.

توضیح اینکه این همان روند تغییر نگرش تا تغییر رفتار است، که فقط عالی ترین گزارشی ها و آثار بسیار معدودی موفق به آن می شوند. روندی سخت و پیچیده که فقط تعداد اندکی از افراد قادر به آن هستند. گرچه همه روزنامه نگاران باید در این جهت تلاش کنند.

***حال آثار خود را با این ملاکها ارزیابی کنید. چه امتیازی به آنها می دهید؟

--------------------------------------------------------------

**باز نشر از مدرسه روزنامه نگاری پانا