سینمای ایران قبل از کاناپه و بعد از کاناپه

کاناپه آخرین ساخته کیانوش عیاری پس از فیلم خانه پدری بار دیگر باعث شد نگاهها به سمت این فیلمساز شناخته شده سینمای ایران برود و دلیل این امر حذف این فیلم از حضور در جمع فیلم های مسابقه سیمرغ جشنواره فیلم فجر بود،اگر به کارنامه عیاری توجه کنیم متوجه این امر می شویم که کاناپه به دلیل کیفیت از جشنواره حذف نشده است و دلایل دیگری در این حذف نقش داشته که می تواند تغییری شگرف در سینمای ایران بوجود بیاورد.

فرصتی دست داد تا فیلم سینمایی کاناپه به کار گردانی کیانوش عیاری را تماشا کنم علی رغم آنکه فیلم تا رسیدن به نسخه نهایی از لحاظ فنی فاصه داشت وزمان فیلم بالاتر از دو ساعت بود اما از ریتم خوبی برخودار بود.

عیاری به خوبی توانسته بود واقعیت یک جامعه را در قالب دو خانواده تعریف کند و داستان فیلم به خوبی جلو می رفت و در نسخه نهایی قطعا ما شاهد یک فیلم داستانگوی خوب در سینمای ایران خواهیم بود.

کاناپه به لحاظ شکل ساخت و نوع پرداخت شخصیتها و همچنین چهره پردازی، طراحی صحنه و لباس درون و بیرون یک خانواده،رابطه پدر و مادر و فرزندان با یکدیگر به نوعی یک فیلم تاریخی است و می توان سینمای بعد از انقلاب را از این منظر به قبل از ساخت کاناپه و بعد از ساخت آن کاناپه تقسیم کرد .

فیلمساز به خوبی توانسته است حرفهای بسیاری از جامعه شناسان و مدیران فرهنگی همچون تضادها وتشابهات سنت و مدرنیته، لزوم گفتگو و مدارا، پرهیز از تجمل گرایی و دنیا پرستی، تفاوت رفتار در نسلهای مختلف را به خوبی در یک داستان سر راست بیان کند و حال این مسئولان هستند که باید با یک درایت خوب فیلم کاناپه را نمایش دهند و اجازه ندهند یک کلاه گیس مانع ازنمایش یک فیلم خوب شود.

اکران فیلمی همچون کاناپه که به خوبی تفاوت افراد در داخل خانه و بیرون خانه را نشان داده است می تواند یک آزمون جامعه شناسی برای سینمای ایران باشد و در زمان اکران معلوم کند که تماشاگر فیلم تا چه میزان محو طراحی صحنه و لباس و چهره پردازی فیلم می شود و تا چه اندازه داستان را دنبال خواهد کرد.

فیلم کاناپه از لحاظ پرداختن به خانواده ایرانی کاملا یک خانواده اسلامی و ایرانی را نشان می دهد وبه دور از ریاکاری برخی فیلمها با استفاده از تکنیکهای سینمایی و استفاده از کلاه گیس توانسته تفاوت پوشش در درون خانه و بیرون خانه را نشان بدهد و هم اینکه به خوبی رعایت حجاب اسلامی توسط زنان ایرانی در مقابل مردم نامحرم را به تصویر بکشد.

فیلم کاناپه به نوعی تحقق یک آرزو و ایده عباس کیارستمی کبیر بود که می گفت در فیلمهای سینمایی باید فضای داخل خانه با فضای خارج از خانه تفاوت داشته باشد.

علی زادمهر/