تیر خلاص

به همین راحتی..... مدیرانی که وظیفه سازمانی‌شان، اعتباربخشی به فوتبال ملی و باشگاهی است، کوچکترین حس نامطلوبی از حذف دو تیم پرهوادار ندارند. تیم‌هایی که در ظاهر، سرمایه‌های معنوی این فوتبال محسوب می‌شوند؛ اما نگاه محترمانه‌ای را متوجه خود نمی‌بینند. مدیران بالادستی سابق و فعلی فوتبال، حالا با قیافه حق به جانب نگاه‌مان می‌کنند. با جهان‌بینی آنها، همه مقصرند جز نام نیک خودشان!

مثل همه فجایعی که در ورزش ما رخ می‌دهد و آدم‌ها انگشت اتهام را به این سو و آن سو می‌چرخانند تا فوتبالدوستان با سرگیجه ناشی از این تشتت، از نتیجه‌گیری منصرف شوند، این بار هم مقصران، خود را بی‌گناه معرفی می‌کنند. تفاوتی در کلیات ایجاد نشده. مدیریت شهاب عزیزی خادم به همان اندازه مدیر قبلی پر از ایراد است (و چه بسا بسیار بدتر)؛ ولی هر دو با اعتماد به نفس به‌دنبال تبرئه در دادگاه ذهن مردم هستند.

نامه کنفدراسیون فوتبال که آمد همان یک روزنه امید را هم بست. آنها که با نبستن پرونده، به‌دنبال تزریق امید به مردم بودند دیگر همان یک دلیل نیم بند را هم ندارند. حالا دیگر به شکل واقعی حذف‌مان کردند. به ما گفتند از حرفه‌ای‌گری چیزی نمی‌دانید. این نقطه پایان بود؛ تیر خلاص.

آنقدر رودرروی هم قرار گرفتیم و آنقدر روی نام و منافع خودمان تأکید کردیم که نام بزرگ «ایران» آسیب دید. کاش این ضربه بزرگ باعث از بین رفتن مرزبندی‌ها و دعواهای بچگانه مدیرانمان شود؛ اما افسوس که مدیران همچنان برای نام و غرورشان، احترامی بی‌دلیل قائلند.

*روزنامه‌نگار

منبع: ایران ورزشی