روایتی تاریخی درباره میراثی ناشناخته در دل کوه در اردستان

به گزارش خبرنگار پانا از اردستان و به قلم دکتر "محمود رضا کوه‌کن" در مسیر اصفهان به اردستان و حدود سه کیلومتر بعد از روستای بغم به پیچ تندی می‌رسیم که در سمت چپ جاده، کوه کوچکی به رنگ روشن قرار دارد. بر فراز این صخره، سنگ آسیاب ناتمامی برجای مانده که چشم هر رهگذری را به خود جلب می‌کند.

بنا به روایت محلی این سنگ داستان جالبی را در دل خود نهفته دارد. در حدود یک کیلومتری شمال این محل، معدن سنگی متعلق به اهالی روستای علی آباد وجود دارد که به لحاظ نرمی و شکل پذیری مورد بهره برداری قرار گرفته و از آن سنگ آسیاب، هاون، درب‌های سنگی، سُفت(ستون سنگی) و ابزارهای دیگر می‌ساخته‌اند.

می گویند فردی (که متاسفانه شناخته شده نیست) چون در آن معدن تملک نداشته به این کوه می‌آید تا سنگ آسیابی را بتراشد و به اصفهان یا کاشان برده، بفروشد و ارتزاق کند. اما از بخت بد او چون به میانه کار می‌رسد سنگ تَرَک بر می‌دارد و بلا استفاده می‌ماند. فرد مزبور هم از شدت ناراحتی تیشه‌ای بر سرخود می‌زند که در اثر آن کشته می‌شود.(البته شاید روایت یا روایت های دیگری هم وجود داشته باشد).

به هر حال این سنگ آسیابِ برجای مانده در دل این کوه نماد تلاش، کوشش، بردباری، شکست، ناامیدی، تنهایی و همچنین کوه‌کَنی، صنعت گری و تجارت می‌باشد. متاسفانه دست تتاول‌گر بشری به این نماد هم رحم نکرد. سودجویانی که با دینامیت و ابزارهای دیگر به جانش افتادند تا محوش کنند ولی آنچنان محکم و استوار ایستاد تا نابخردان را وحشی و زبون جلوه دهد.

کاش سازمان های مربوطه قدر میراث سرزمینمان را بدانند قبل از این که دیر شود.

به مسئولین شهرستان اردستان پیشنهاد می شود این سنگ آسیاب در یکی از میادین شهر اردستان نصب گردد تا این میراث نهفته در دل کوه برای مردم شهرستان شناخته شود و مردم با این سنگ آسیاب که نماد تلاش و کوشش است آشنا شوند.

نماینده خبرگزاری پانا در شهرستان اردستان از مدیریت "کانون اردستان‌پژوهی کاوه" که در راستای شناخت و معرفی میراث طبیعی و تاریخی اردستان و به ویژه احیای گویش اردستانی و آموزش آن به مردم فعالیت می کنند،تشکر و قدردانی می‌کند.