نخستین نطق نماینده سیستان و بلوچستان در دهمین دوره مجلس دانش آموزی ایراد شد

زهرا سلطان آبادی رئیس مجلس دانش آموزی سیستان و بلوچستان در این نطق گفت: «سلام می‌دهم از مرز تلاقی کویر و دریا؛ از لابه لای نخل های سربه فلک کشیده درهمسایگی تفتان زیبا. سلامی به نیابت از تمام دختران بلوچی که بیش از این ها، ظرفیت وزیر و سفیر و فرماندار و مادرهای فرهیخته و باسواد شدن را دارند؛ اگر زمینه سازی شود، به نیابت از پسرانی که به موجب تامین مخارج زندگی در زبانه‌های آتش سوخت کشی خاکسترشدند.

اگر بخواهم که از مشکلات استانم بگویم باید همان حرف‌های تکراری ادوار گذشته را برایتان بازگو کنم. اگر چه بعضی از این مشکلات سطحی حل شده اند اما می‌دانیم که ریشه بسیاری از آنان همچنان پابرجاست و بازهم کلیشه‌وار بگویم علاوه بر ریشه چرکین معضلات کهنه، تازگی زخم‌های جدید اموزش مجازی نیز عجب مهلکه‌ای در اذهان به پا می‌کند. زخمی مانند زخم شش هایی که خاک شش شدند و مانند تن‌هایی که همچنان توسط گاندو همان تمساح پوزه کوتاه تالاب های اب به ظاهر اشامیدنی هوتگ ربوده می‌شوند.

تفکر ننگین برتری آموزش از پرورش که قالب اذهان اکثر مدیران شده است را چگونه مطرح کنم، از تشریفاتی بودن مسابقات فرهنگی و هنری بگویم که آن بالا‌ها نمی‌دانند پشت ۱۰هزار اثر هنری آیا ۱۰هزار دانش اموز هنرمند است یا ۱۰هزار خانواده هنرمند؟ ۱۰هزار دانش اموز خلاق است یا سه یا چهار دانش اموز مشخص در هر مدرسه که مسئولیت بالابردن آمار مدرسه در جشنواره‌های مختلف به اجبار به آنها سپرده شده است؟

خواسته ما از وزیر این است که مجلس دانش آموزی دوره دهم را به چشم جمعی از نخبگان که برای اجرای حل مشکلات گرد هم آمده‌اند ببینند و اینطور نشود که ارتباط وزیر با مجلس پس از این جلسه قطع شود.

ما آماده‌ایم تا خدمت کنیم، پس مجال بدهید که خودمان را اثبات کنیم. ساختار را پویاتر کنید تا نتیجه بگیریم.

و اما نکته آخر؛ تعلیم و تربیت رکن مهم سند تحول است اما تربیت برای ما به اشتباه معنی شده است. سرود و نمایشی که در پشت پرده های مضمون تربیتی جا می‌گیرد اما پیامد نمایش ها کجا و تربیت کجا؟ به عمل کار براید به سخندانی نیست.»